Grato(-rufo)
Chara aspera
Characeae
Noms en français : Chara rugeuse, Charagne.
Descripcioun :Li grato soun d'augo que trachisson dins lis aigo lindo e cauquiero. Aquesto, pulèu coumuno en Camargo, èi cuberto de pichot pougnoun (aciculo). Lis anteridìo aranjo se vèson bèn sus li pèd mascle. Es uno meno de l'an que disparèis à l'autouno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr l'ome. Li canard e fóuco la manjon d'aise.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : filouïdo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chara
Famiho : Characeae
Coulour de la flour :
Petalo : ges de flour
Ø (o loungour) flour : ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Remarco : Augo
Abriéu à juliet
Liò : Aigo
- Palun
- Limas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Chara aspera Willd., 1809
Reboulo(-de-galis)
Galium obliquum
Rubiaceae
Noms en français : Gaillet oblique, Gaillet jaunâtre.
Descripcioun :La reboulo-de-galis trachis dins li tepiero seco, li bos clar e d'un biais generau, dins lis endré secarous fin qu'en auto mountagno. Es uno planto de la cambo primo, carrado, emé d'entre-nous proun long. Li fueio soun peréu fino emé un pichot bènc e uno souleto costo. Li flour en quàsi pinceloun, an de petalo un pau jaunet emé uno pichoto pouncho. Èi verai sèmblo un pau de-galis, pamens coumpara emé lis àutri reboulo qu'èi pas toujour eisa de li destria.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Galium
Famiho : Rubiaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,7 à 3,2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero seco
- Relarg à jóuinis aubret
- Bos clar
Estànci : Termoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Galium obliquum Vill., 1785